نوروز خوانان معمولا" پانزده روز قبل از فرا رسیدن عید نوروز به داخل روستاها می‌آیند و با خواندن اشعار در مدح امامان ترانه‌های محلی، طلیعه سال نو را به آنان مژده می‌دهند. نوروز خوانان چند نفر هستند که یک نفر اشعار را می‌خواند، یک نفر ساز می‌زند، نفر دیگر که به آن کوله کش (بارکش) می‌گویند به در خانه‌های مردم می‌رود و می‌خواند: باد بِهارون بِیَمو / نِئروز سِلطون بِیَمو / مژده هادین دوستان رِ / گل بیَمو گلستون رِ / بهار آمد بهار آمد خِش آمد / علی با ذولفقار آمد، خوش آمد / نِئروزتان نِئروز دیگر / شِه ما رِ سال نِئ بووئه مِوارِک ...

نوروز خوانی  یا بهار خوانی یا نوروزی ، گونه‌ای از آواز خوانی است که در گذشته در ایران رواج داشته است. در حال حاضر خاستگاه این گونه آواز خوانی بیشتر در استانهای مازندران و گیلان بوده که به صورت بسیار محدود انجام می‌گیرد. در نوروز خوانی افرادی که به آنها نوروز خوان گفته می‌شده است پیش از آغاز فصل بهار به صورت دوره‌گردی به شهرها و روستاهای مختلف می‌رفتند و اشعاری در مدح بهار یا با ذکر مفاهیم مذهبی به صورت بداهه یا از روی حافظه می‌خواندند. این اشعار به زبان فارسی و یا زبان‌های محلی بوده است و پس از اسلام اغلب پس از ستایش خدا در مدح امامان شیعه گفته می‌شده است. این اشعار بیشتر بصورت ترجیع بند بوده و توسط یک یا چند شخص همزمان خوانده می‌شده است.

اسبوکلا ، روستایی است از توابع بخش مرکزی شهرستان ساری در استان مازندران ایران. این روستا در دهستان میاندورود کوچک قرار داشته و براساس آخرین سرشماری مرکز آمار ایران که در سال ۱۳۸۵ صورت گرفته، جمعیت آن ۱۷۹۰نفر (۴۹۶خانوار) بوده‌است.این روستا در میان دو تپه قرار گرفته است و از یک طرف به جنگل های انبوه و از طرف دیگر به شهرستان ساری مربوط است. پارک حیات وحش سمسکنده در این روستا واقع است.شغل اصلی مردم این روستا کشاورزی است و محصولات مختلفی از جمله برنج، کلزا و توتون در این منطقه کشت می شود.

درویش علی کولاییان در مقاله ی " گویش مازندرانی زبان خدایان بود! " نام آبادی های اطراف رود تجن و وجه تسمیه احتمالی آنها را در قالب جدول نوشته است. در این جدول درباره ی نام روستای اسبوکلا نوشته شده است :