نوروز خوانان معمولا" پانزده روز قبل از فرا رسیدن عید نوروز به داخل روستاها می‌آیند و با خواندن اشعار در مدح امامان ترانه‌های محلی، طلیعه سال نو را به آنان مژده می‌دهند. نوروز خوانان چند نفر هستند که یک نفر اشعار را می‌خواند، یک نفر ساز می‌زند، نفر دیگر که به آن کوله کش (بارکش) می‌گویند به در خانه‌های مردم می‌رود و می‌خواند: باد بِهارون بِیَمو / نِئروز سِلطون بِیَمو / مژده هادین دوستان رِ / گل بیَمو گلستون رِ / بهار آمد بهار آمد خِش آمد / علی با ذولفقار آمد، خوش آمد / نِئروزتان نِئروز دیگر / شِه ما رِ سال نِئ بووئه مِوارِک ...

مدح ائمه علیهماالسلام :

همی خوانم امام اولین را / شه کشور امیرالمومنین را / وصی و جانشین یعنی علی (ع) را / به یاسین و الف ؛ ل ( الف لام ) و به فیروز / دهید مژده که آمد عید نـــــــوروز / امام دومین هم دسته ی گل / شفاعت می کند او بر سر پل / حسن بابش سوار است او به دلدل / به یاسین و الف ؛ ل ( الف لام ) و به فیروز / دهید مژده که آمد عید نـــــــوروز / امام سومین شاه جهان است / بود نامش حسین شاه یگانه ست / محمد را بمحراب می رساند / به یاسین و الف ؛ ل ( الف لام ) و به فیروز / دهید مژده که آمد عید نـــــــوروز / امام چارمین زین العباد است / گل باغ حسین اما مراد است / به یاسین و الف ؛ ل ( الف لام ) و به فیروز / دهید مژده که آمد عید نـــــــوروز / امام پنجمین پنجاه بلا را / بگردان دور از این دولتسرا را / خصوصا هم از این دولتسرا را / به یاسین و الف ؛ ل ( الف لام ) و به فیروز / دهید مژده که آمد عید نـــــــوروز / امام ششمین شاه مدینه / الهی نوجوانت بد نبینه / الهی نوجوانت خیر ببینه / گل عشرت به کام دل بچینه / به یاسین و الف ؛ ل ( الف لام ) و به فیروز / دهید مژده که آمد عید نـــــــوروز .....

همین طور ادامه می دهند تا ائمه بعدی علیهماالسلام ...

امام دوازدهم مهدیش نام است / تمام کل عالم را امام است / بدانید حضرت صاحب زمان است / به یاسین و الف ؛ ل ( الف لام ) و به فیروز / دهید مژده که آمد عید نـــــــوروز / خدایا صاحبخانه را خوشحال گردان / جوانان ورا داماد گردان / عروسش صاحب اولاد گردان / به یاسین و الف ؛ ل ( الف لام ) و به فیروز / دهید مژده که آمد عید نـــــــوروز هوا سرد است و بگرفته صدایم / که چند تا تخم مرغ باشد دوایم / ایا همشیره ی فرخ لقایم / بکش زحمت بیار عیدی برایم / جوانت خیر ببینه از دعایم

غالبا پس از وصف دوازده امام (ع) ، تا حق خویش ( منظور صله خویش ) را از صاحبخانه ها نمی گرفتند مثل : برنج ،‌نان ، تخم مرغ ، پول و ... اشعار را این بار با وصف صاحبخانه و اهل بیت او را ادامه می دادند :

اول نمایم من سلام / من بعد از این گویم کلام / بر اهل خانه باتمام / چه از پیر و چه از جوان / باد بهاران آمد /گل در گلستان آمد / مژده دهید بر دوستان / این سال نو باز آمد / مشدی آبجی با خدا / گل پسرها کنی زوما /وره بوری حمام شاه / دو دست شمع یک دست حنا / بنده بیم موارک وا / باد بهاران آمد / گل در گلستان آمد /مژده دهید بر دوستان / این سال نو باز آمد / مشدی آقای با ایمان / تی دست بوره جیف  میان / ته در بیار پنج تا تومان / کرم کن به نوروزه خوان / نوروز خوان گیرنه انعام / هر جا بیرم  پنج تا تومان / رد نومبه هیچ دودمان /علی الخصوص این دودمان / باد بهاران آمد / گل در گلستان آمد / مژده دهید بر دوستان / این سال نو باز آمد....


به نقل از وبلاگ روستای آتنی ساری